امام صادق (علیه السلام) فرمود:
اگر به دنبال پیدا کردن عیب دیگران باشی خدای تعالی که دیگر قدرتی بالاتر
از قدرت حضرتش نیست دنبال عیب آدم می افتد و تا آبرویت را نبرد رهایت نمی کند
ولو در منزل نشسته باشی، تا دیگر دنبال عیب کسی نباشی.
بنده خدایی یک اشتباهی را انجام داده و حالا ترکش کرده
و آدم صالح و اهل عبادتی شده شما چه کار به گذشته اش دارید؟
برگرفته از کتاب " اخلاق در نهج البلاغه" جلد دوم صفحه 23
استاد قرائتي مي گويد: قرآن راجع به ازدواج مي گويد: ازدواج سومين نياز بشر است. اولين نياز بشر اكسيژن است. دو دقيقه نباشد، مي ميريم. دومين نياز بشر، غذا و آب است. سومين نياز بشر لباس است. قرآن مي گويد: «هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُن» (بقره/187) شما براي همسرتان لباس هستيد، همسر هم براي شما لباس است. يكي از آقايان پزشك يك شب منزل ما آمد، گفت: از اين كلمه «هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُن» پنجاه نكته درآوردم. البته خوب بعضي هايش هم درست نبود. ولي ده، پانزده مورد حرف جدي در آن بود. همسر لباس است، يعني چه؟ هوا داغ مي شود، لباس نازك مي شود. تا هوا سرد مي شود، لباس كلفت مي شود. يعني چه؟ يعني زن عصباني است، مرد كوتاه ييايد، تا مرد عصباني است، زن كوتاه بيايد. من عصباني هستم، عصباني هستي خانه نيا. چه كسي گفت: خانه بيا. برو هروقت خوش اخلاق شدي بيا. بابا حالا كه او عصباني است، بگو: خسته نباشي، مرهم بگذار و نمك نريز. زن عصباني است، مرد آرام باشد. نگويد: تو يكي، من هم يكي! حالا گفتي، حالا بشنو! همين كه ديد هوا داغ است، لباس نازك مي شود. هوا سرد است، لباس ضخيم مي شود. عصباني هستند، شما نرم باشيد. «هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُن» هم ما بايد لباس را حفظ كنيم، هم لباس ما را حفظ مي كند. همسران هم بايد همديگر را حفظ كنند.[1]
تذكر: آسان گيري در ازدواج به معناي آسان گيري در تحقيقات و رعايت همتايي و تناسب ها نيست، آسان گير بايد در تشريفات زائد و تكلفات ازدواج باشد.
پی نوشت :
استاد قرائتي، درس هايي از قرآن، آسان گيري در ازدواج و زندگي، تاريخ پخش: 18/02/93
همسرم براي مداوا و معالجه از من دور شده بود برايش چنين سرودم:
همسرم ، ای نور چشمم ، نعمت پروردگار
از چه تنهایم نهادی ، بی وفا ، در این دیار؟
بی نگاهت آسمانم خالی از خورشید گشت
زودتر باز آ که نورانی کنی این شام تار
سینه ام بی تو کویری خالی و خشکیده است
همسر ، ای باران رحمت ، بر دل شوهر ببار
بی تو دنیا را دگر هرگز نمی خواهد رضا
پیش من باز آ و دنیا را همه با خود بیار
هر نفس بودی کنارم در خوشی یا وقت غم
می شوم اینک من از بهر شما خدمتگذار
گر شوم خدمتگذارت نیست باکم نازنین
غیر خدمت بهر همسر ، بهترینم چیست کار؟
خدمتت سهل است ، حتی گر بدانم خِیرِ توست...
...می روم با جان و دل از شوق تو بالای دار
منتظر می مانم اینک با دلی مملو ز عشق
تا بیایی خانه ات ، تا این خزان گردد بهار
پی نوشت :
رضا دودانگه، ماهنامه خانه خوبان، شماره 84، 1394
بانو امين درباره امتيازات و خصوصيات زن در كتاب «به سوي خوشبختي» خود چنين مي نويسد :
*نخستین عامل خدادادی که در وجود زن است و راه وی را به حق نزدیک می کند، همان رقت قلب است که جبلی زن است ، قلب رقیق حساس و دل نازک و چشم گریان به حق نزدیک است.
چند تا از بچه ها، كنار آب جمع شده بودند. يكيشان، براى تفريح; تيراندازى مى كرد توى آب. زين الدين سر رسيد و گفت «اين تيرها، بيت الماله. حرومش نكنين.» جواب داد «به شما چه؟» و با دست هُلش داد. زين الدين كه رفت، صادقى آمد و پرسيد «چى شده؟» بعد گفت «مى دونى كى رو هُل دادى اخوى؟» دويده بود دنبالش براى عذرخواهى كه جوابش را داده بود «مهم نيس. من فقط نهی از منکر كردم. گوش كردن و نكردنش ديگه با خودته.» شهید مهدی زین الدین
منبع : برگرفته از مجموعه كتب یادگاران | انتشارات روایت فتح | احمد جبل عاملی